கழச்சி

 தாசாலில் இருந்து கொண்டு

கால்களை நீட்டி

ஒரு சௌகரியத்தில் அமர்ந்து

அடுத்த வீட்டு

மீனாட்சி அக்காவுடன்

என் அக்காவும்

கழச்சி ஆடுவாள்.

தங்க அதலி செடியின் 

மஞ்சள் பூவும் 

அதன் பச்சைக்காய்களும் கூட‌

அவர்களோடு

பாட்டுப்பாடி ஆடும்.

அந்த பச்சைக்காய்களின்

பச்சநாவிக்கொட்டைகளா

இந்த உல்லாச விளையாட்டுக்குள்

பாத்திரம் வகிக்கின்றன?

அமுதமும் நஞ்சும் உடன்பிறப்புகள் தானே

பாற்கடல் பாசுரத்தானுக்கு.

பாட்டில் புராணம் கூட வரும்.

ஏன்

அந்த இந்திரனுக்கு

ஆயிரம் கண் முளைத்த 

பிலாக்கணங்கள் கூட வரும்.

அந்த தாஸாலில் 

கழச்சிகளாய் கலீர் கலீர்

என்று ஒலிப்பது

இப்போது வெறும் வயதுகளாய்

கரைந்து ஓடிக்கொண்டிருக்கிறது.

____________________________________________

ருத்ரா