முற்றுப்புள்ளி

 ஒரு கவிதை

 ஹைக்கூ எழுத ஆசைப்பட்டது

அது இது தான்

"முற்றுப்புள்ளி."

"முற்றுப்புள்ளி."

"முற்றுப்புள்ளி."

ஏடுகள்.

ஏடுகள்.

-------------------------‌---------------

ருத்ரா.

மொழியின்

வரலாற்றுச் சதைகள் வற்றியபின்

நமக்குக் கிடைத்த 

எலும்புக் கூடுகள் இவை.

அன்று நம்மோடு

கல் பேசியது.

புல் பேசியது.

புள் பேசியது.

புள்ளும் பேசியது.

புயலும் பேசியது.

ஆனால்

கடவுள் என்று சொல்லிக்கொண்டு

எந்தப் பயலும் பேசவில்லை.

பின் எப்படி இந்த 

எச்சில் மந்திரங்களில்

புதைந்து போனோம்?

அகழ்நானூறு 59

 

துகிலிகை அன்ன துய்த்தலைப் பாதிரி

வான் திரை ஆங்கு ஓவு அகல் பிலிற்ற

நற்றிணை...117,118,119 120

நா குழறி...

அந்த வானம் சொல்கிறது

மீறக்கூடாது.

அது கூவும் மொழியே

வேதம் என்பது.

அவனை அடி.

இவனைக் கொல்லு.

அந்த போதைச் செடியை

கசக்கிக் குடித்து

நா குழறி நாலு சொல் உதிர்த்ததே

மந்திரம் ஆனது.